αμάν(amàn), âme-âne, 2014
homo faber, solo exhibition,
ekfrasi-yianna grammatopoulou 2017
Installation, 3x3x3m.
Stoneware, gold leaf, wooden crates.
The installation is an itinerant shrine, a humorous and uncanny celebration of the donkey. Composed of disparate totemic elements, it develops in height in impossible formations, while maintaining a delicate yet stable equilibrium. The title is a jeu-de-mots as overloaded as the donkey. The Greco-Arab exclamation amàn expresses toil, longing, frustration, disapproval, but also admiration, joy, and relief. Its homonym in French, âme-âne, translates into soul + donkey. Deprived today of his role as a working-animal, he had to attain an endangered status before being declared part of a cultural heritage to be preserved if only to be visited and looked at.
αμάν(amàn), âme-âne, 2014
homo faber, solo exhibition,
ekfrasi-yianna grammatopoulou gallery, 2017
Εγκατάσταση. Stoneware πηλός, φύλλα χρυσού, ξύλινα κιβώτια. 3m x 3m x 3m.
Η εγκατάσταση είναι ένα κινητό μνημείο, φόρος τιμής στον γάιδαρο. Ετερογενή τοτεμικά στοιχεία αναπτύσσονται σε ύψος σε ανοίκειους σχηματισμούς, διατηρώντας μια εύθραυστη και σταθερή ισορροπία. Ο τίτλος του έργου είναι ένα λογοπαίγνιο πάνω στο φορτισμένο ελληνο-αραβικό επιφώνημα ‘αμάν’ που εκφράζει μόχθο, νοσταλγία, αγανάκτηση, αποδοκιμασία, αλλά και θαυμασμό, χαρά, ανακούφιση, και τη ομώνυμη μεταφορά του στα γαλλικά ως âme-âne (ψυχή+γάιδαρος). Ο γάιδαρος, στερημένος σήμερα από το ρόλο του και τη χρησιμότητά του ως ζώου εργασίας, περιττός, κόντεψε να γίνει απειλούμενο είδος πριν να ανακηρυχτεί αντικείμενο πολιτιστικής κληρονομιάς, και να διασωθεί έστω και μονάχα ‘προς επίσκεψη’.
prints
