flag
Greece Never Dies, 2021-22
Glazed stoneware clay, wood. 72cm x 72cm x height 45cm.
The history of our country, turbulent and chaotic, takes the form of a Greek flag that is in constant deconstruction and reconstruction, and which, against all reason, refuses to become undone. This demystified, yet familiar symbol is also a humorous allusion to the Greek family: we can’t stand each other but can’t bear to be apart.
The initial small-scale ceramic model of the sculpture presented here was photographed in 20 different formations like a dismantled Kubrick cube. It won the 3rd prize in the competition organized by ATHENS VOICE and the Municipality of Athens entitled: 200 years since the Revolution of 1821. And then?
The model then participated in the group exhibition Greek Revolution, 200 years later, co-organized by the Michael Cacoyannis Foundation and ekfrasi-yianna grammatopoulou gallery. I was not finished so I continued to experiment with it by editing all the photos into a playful video loop puzzle.
The ultimate challenge though, for me, was to transform it into a full-size solid pedestal people can touch and sit upon.
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει , 2021-22
Πηλός stoneware με γυάλωμα, ξύλο. Διαστάσεις: 72 εκ. x 72 εκ. x 45εκ. ύψος.
Η ιστορία της χώρας μας, ταραχώδης και χαοτική, παίρνει την όψη μιας Ελληνικής σημαίας που είναι σε συνεχή αποδόμηση και ανασύσταση, και ενάντια σε κάθε λογική, αρνείται να διαλυθεί. Αυτό το απομυθοποιημένο αλλά οικείο σύμβολο είναι και μια χιουμοριστική νύξη στην ελληνική οικογένεια: μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε.
Η μακέτα του γλυπτού φωτογραφήθηκε σε 20 διαφορετικούς σχηματισμούς σαν έναν ελεύθερο κύβο του Kubrick, και κέρδισε το 3ο βραβείο στο διαγωνισμό που διοργάνωσε το ATHENS VOICE και ο Δήμος Αθηναίων με τίτλο: 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Και μετά;
Το μικρό έργο εκτέθηκε στη συνέχεια στην ομαδική έκθεση Ελληνική επανάσταση, 200 χρόνια μετά, μια συνδιοργάνωση του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης και της γκαλερί έκφραση-γιάννα γραμματοπούλου.
Συνέχισα να πειραματίζομαι μαζί του, μοντάροντας τις φωτογραφίες σε ένα παιχνιδιάρικο παζλ σε βίντεο λούπα.
Όμως η τελική πρόκληση για μένα ήταν να υλοποιηθεί σε φυσικό μέγεθος, να μεταμορφωθεί σε μια στιβαρή βάση την οποία θα μπορεί να αγγίζει ο κόσμος και να κάθεται πάνω της.